Dag 1: continued

Hello and welcome back lads! Ik ga eerst even meer over gister vertellen en daarna doe ik wel een update van vandaag.
Na we gisteren waren aangekomen in Parijs moesten we eventjes wachten op het vliegtuig naar Florence (toen ben ik begonnen met schrijven) het is heel heet in Florence, gelukkig heeft ons appartementje airco en veel toeristische plekken zijn ook lekker koel. Toen we het vliegtuig uit liepen kregen we al ons eerste voorproefje van die hitte. We moesten met zijn allen een busje in en we werden 100 meter verderop gedropt bij de bagage claim. Toen ik zei dat we dat kort stukje best hadden kunnen lopen zei papa dat het een veiligheid maatregel was want “sommige mensen vinden het leuk om een foto te maken naast, of in een vliegtuig motor”. Nadat we alle bagage hadden opgehaald liepen we door naar de shuttle die ons naar de stad zou brengen. Dat was nog wel interessant want de ticket automaat die daar stond bleek niet voor de shuttle naar de stad te zijn, dit zorgde voor wat verwarring rond alle toeristen die bij de halte aan het wachten waren. Want als je hier geen ticket koopt, waar dan wel? In dat half uurtje heb ik weel 30 keer “pf! Dit is echt typisch Italiaans” gehoord (referring to the unorganizedness of the situation). Het duurde niet lang voor de shuttle er was (het voelde wel lang, remember: we kwamen net allemaal het vliegtuig uit, het is ongeveer 6 uur s’ochtends in Amerika, niemand heeft veel geslapen, en het is bloedje heet. Mijn standaard vliegtuig outfit bestaat uit fuzzy socks, leggings, en groot comfy shirt en een grote trui. Nou, die trui en fuzzy socks waren al snel uit maar er is natuurlijk geen airco in dat bus hokje.) Het is niet super lang naar Florence maar ik heb geen idee hoelang we in die bus hebben gezeten want ik heb bijna de hele tijd geslapen. Toen we bij de eerste, en enige stop waren was het tijd voor en gezellige wandeling door de Florence om bij het appartement te komen. Florence is echt een supere mooie stad maar ik vond het lastig om al die mooie oude huisjes te waarderen, het enige dat ik wilde was een koude douche- en ik was volgens mij niet de enige. Bij het appartement moesten we wachten op de eigenaar. We zitten in een heel mooi appartementje, echt een Italiaanse sfeer. Nadat iedereen had gedoucht en weer een beetje wakkerder was gingen we dan echt de stad in. Florence is echt een hele leuke stad om in rond te slenteren en is zeker een aanrader.
Je kijkt je ogen uit op de Ponte Vecchio, alles schittert en glimt, en er zijn zo veel toeristen dat het bijna een wonder is dat die eeuwen oude brug nog niet is ingestort. De geschiedenis van de Ponte Vecchio is ook best interessant, maar als je niet van geschiedenis houdt mag je dit stukje best overslaan: The Ponte Vecchio betekend de oude brug (Ponte= brug, Vecchio= oude). De brug is gebouwd in de middeleeuwen en staat er nog steeds mooi bij. In de tussen tijd hebben mensen er winkeltjes bovenop gebouwd. In het begin verkochten ze daar vlees, vis en andere dingen die wij tegenwoordig gewoon lekker in de supermarkt kopen. Omdat er natuurlijk niet veel plek is op een brug, kan je niet zomaar uitbreiden. Maar daar hadden ze in Florence een heel slimme oplossing voor: ze bouwen gewoon boven het water (basically), met verstevigingen van houten balken konden ze boven het water bouwen meet de brug als een soort base. Het resultaat: Winkeltjes die half boven het water hangen en er super leuk uitzien; maar ook alsof ze elk moment het water in kunnen donderen. Florence werd voor ongeveer 3 eeuwen geregeerd door de Medici familie. Cosimo de Medici was de eerste onofficiële hertog (baas van Florence) van de Medici familie. Cosimo moest elke dag van zijn paleis naar zijn werk lopen en dan moest hij over de Ponte Vecchio. Maar omdat Cosimo best wel wat vijanden had en hij geen zin had in een onverwachte moordaanslag (maar ook omdat hij dan niet met het “gepeupel” moest lopen, en je word ook niet nat als het regent en je moet werken- de droom van elke Nederlander). Dus vond hij het wel een goed idee om een soort van gang boven de brug te bouwen, want dat is lekker simpel en snel opgeknapt. Voor 6 maanden hebben heel heel veel Florentijnse inwoners er aan gewerkt maar daarna had Cosimo wel een hele mooie en hippe gang om doorheen te lopen. Die gang was ook een goede manier om zijn macht te laten zien aan belangrijke mensen die op bezoek kwamen want tja, wie vind het nou niet indrukwekkend als iemand een privé gang heeft gewoon omdat hij niet tussen de gewone mensen wilde lopen. Ik stel me dan voor dat Cosimo door de gang loopt en een of andere prins achter hem aan loopt. De prins fluistert tegen zijn dienaar “ik wil dat jij de precieze afmeting en plannen van dit ding te pakken krijgt- maakt niet uit hoe, ik moet ook zo’n gang hebben. Dit zou perfect zijn voor mijn harnas verzameling.” De dienaar knikt en rent snel de andere kant op, vervolgens hebben koningen, prinsen, hertogen en alle hoge piefen er eentje, allemaal net iets groter en mooier dan het “origineel” (ik weet niet of dat echt zo was maar ik kan het me goed voorstellen). Omdat het ook een manier om op te scheppen moest het natuurlijk wel de beste kant van Florence laten zien. Cosimo was er snel over uit dat de vis en vlees winkels weg moesten van de brug, want die stonken toch wel echt heel erg, en niemand wil dat de koning van Frankrijk denkt dat de rijkdommen en macht van de Medici naar vis ruikt. Dus het gepeupel moest uiteindelijk toch weg en Cosimo, die best wel wist wat de rijke lui interessant vonden, verplaatste de vis voor goudsmeden die daar hun waar konden verkopen (de werkplaats van een goudsmid stinkt ook dus die mocht daar ook niet). En tot deze dag zitten daar winkeltjes die goed, zilver en allerlei shiny dingen verkopen.
Als je de geschiedenis wil overslaan dan is hier het moment om weer verder te lezen.
Na al dat slenteren zijn we lekker gaan pizza eten en terug gelopen naar het appartementje. Dag 1: zeker geslaagd!